گروه دانشجویان معماری دانشگاه انرژی

فقير براي سير كردن شكمش در عذاب است و ثروتمند براي معالجه ناراحتي.((بنجامين فرانكلين))

كار كنيد تا همه غصه ها و پريشانيهاي خود را فراموش كنيد.((گاليله))

هيچ چيز بهتر از كار كردن به جاي غصه خوردن، آدمي را به خوشبختي نزديك نمي كند.((موريس مترلينگ))

عشق بايد شادي آور باشد نه رنج آور.((ناپلئون بناپارت))

آنان كه مي خواهند خوب زندگي كنند بايد به حقيقت نزديك شوند؛ زيرا پس از نيل به مقام حقيقت يابي است كه دست از غم و اندوه دنيا برمي دارند.((افلاطون))

كساني را مي شناسيم كه براي آرايش ظاهري و داشتن لباسي گرانمايه، شكم خود را گرسنه نگاه داشته و خانواده خود را در تنگدستي مي گذارند و براي فريب دادن چشم ديگران، خود را دچار رنج و محنت مي كنند.((بنجامين فرانكلين))

انسان آنقدر كه از فكر رويدادهاي آينده غمگين مي شود، از خود آن رويدادها ناراحت نمي شود و بدبختانه فكر اينكه فردا چه حوادثي روي مي دهد، هميشه بر ما غلبه دارد.((مونتن))

رنجها و ناراحتي ها فكر انسان را قوي مي كند.((ناپلئون بناپارت))

غفلت از ناداني خود، دردي است كه نادانها به آن گرفتارند.((الكوت))

براي زندگي فكر كنيد، اما غصه نخوريد.((ديل كارنگي))

بيشتر سختي هاي زندگي براي اين است كه مي كوشيم از حقيقت آن بگريزيم.((غ-ذ))

آنها كه غم كمتري دارند، با خودنمايي بيشتري مي گريند.((تاسيت))

زندگي با شادي و غم همراه است و نبايد از آن بيم داشت.((لارشفوكولد))

شاعر، سازي است كه استاد طبيعت ساخته و پرداخته و به دست خود گوشمالي داده است و به هر نسيمي كه بر او بوزد، به نوا مي آيد. ما چون از هيچ باد سختي به صدا نمي آييم، گويندگان را شوريده تصور مي كنيم.((حجازي))

عشق در حقيقت عذاب است، ولي محروم بودن از عشق، مرگ است.((ويليام شكسپير))

دشمني كسي را در دل راه مده كه تو را هميشه غمگين مي كند.((ارسطو))

زن براي آن آفريده نشده كه وجودي پوچ و بيهوده باشد و تنها به درد زينت و تفريح مرد بخورد.((اسمايلز))

اگر روح انسان چون آينه از رنگ غم پاك باشد، چه اهميت دارد اگر چهره او پر از چين شود.((لرد آويبوري))

من درد انتظار را حس نمي كنم، از اين رو وقت شناس نيستم و مانند يك گوساله چشم به راه مي مانم.((فرانتس كافكا))

هدف مورد نظر يا روش ما نه شادي است و نه اندوه؛ كار كردن است و بس، بدان گونه كه هر روز از روز گذشته گامي پيش تر باشيم.((هنري وادزورث لانگ‌فلو))

ما آن كه مي پنداريم نيستيم و زندگي، زودگذر و اندوهگين است.((فرناندو پسوا))

در اين جهان هراس به دل راه مده، بزودي خواهي دريافت چه لطيفه اي در خود دارد رنج كشيدن و نيرومند بودن.((هنري وادزورث لانگ‌فلو))

به درد نخورها و بي اهميت ها فضاي بينابيني فروتنانه ميانه اي در زندگي حقيقي ما مي گشايند.((فرناندو پسوا))

اندوه تلاش گران سخت كوش بدترين نوع اندوه است.((فرناندو پسوا))

نه رنج انساني بي نهايت است و نه رنج ما ارزش برتري از خود رنج را دارد كه بايد تاب آوريم.((فرناندو پسوا))

همه چيز هيچ است، درد ما هم همين طور.((فرناندو پسوا))

مطالعه ي روزنامه از نقطه نظر زيبايي شناسي، چه بسا اخلاقي هم هميشه پر دردسر است، حتا براي كسي كه اندكي عذاب وجدان اخلاقي را بشناسد پر دردسر است.((فرناندو پسوا))

اثري را آفريدن و پس از پايان، بد شمردن، از رنج هاي روان است؛ به ويژه اگر شخص بپذيرد كه اين بهترين اثري بود كه مي توانست بيافريند.((فرناندو پسوا))

چيزي كه به تندي رشد نكند، در زير وجود پيشامد گونه ي انديشه ي ما رنج مي برد.((فرناندو پسوا))

رنج كشيدگان راستين گردهم نمي آيند و گردهمايي تشكيل نمي دهند. هركس رنج مي كشد، به تنهايي رنج مي كشد.((فرناندو پسوا))

هنر ما را به گونه اي رويايي از درد هستي رها مي سازد.((فرناندو پسوا))

رنج هاي مشترك در پيوند با ما هستند و حقير اند، چون رنج ها حقير اند.((فرناندو پسوا))

اي ستاره ي نيرو، تو را مي بينم كه ايستاده اي و بر درد من لبخند مي زني؛ تو با دست فولادين خود اشاره مي كني و من نيروي خويش را باز مي بابم.((هنري وادزورث لانگ‌فلو))

آرام باش اي دل غمگين! از شِكوه بس كن؛ پشت ابرها هنوز خورشيد مي درخشد؛ سرنوشت تو همان است كه ديگران دارند. در هر زندگي بايد بارانهايي فرو ريزد و برخي روزها تيره و حزن انگيز باشند.((هنري وادزورث لانگ‌فلو))

در ميان اندوه و خطا و غم، شبنم جواني را در دل خود نگهدار و بر لبان خود لبخند حقيقت را.((هنري وادزورث لانگ‌فلو))

اكنون روزگاري است كه شخصي كه هيچ كار نمي كند پولهاي اضافي هنگفتي به دست مي آورد، در حالي كه بيشتر كساني كه با زحمت و سختي، كار زيادي انجام مي دهند هيچ سهمي از آن به دست نمي آورند!((جواهر لعل نهرو))

تاريخ به معني جنگها و شرح زندگي چند نفر اندك شمار نيست كه شاه شده يا سرداران بزرگي بوده اند. تاريخ بايد درباره ي مردم يك كشور براي ما سخن بگويد كه چگونه زندگي مي كردند، چه كارهايي انجام مي دادند و چگونه مي انديشيدند. تاريخ بايد از رنجها و شادي هاي آنان و از دشواري ها و مشكلاتشان براي ما سخن بگويد و بگويد كه چگونه بر اين دشواري ها چيره شدند.((جواهر لعل نهرو))

هر قدر علل و موجبات اندوه آدمي كمتر باشد، نيك بخت تر است و هر چه ميزان خواسته ها و تمايلات كمتر باشد، زندگي او آرامتر و به نيكبختي نزديكتر خواهد بود.((گوته))

هر اندوهي، برانگيزاننده و اندرزي ارزشمند است.((رالف والدو امرسون))

اگر بگوييد از مرگ مي‌ترسيد، اين نشانگر آن است كه هرگز با راست و درست زندگي برخورد بسزايي نكرده‌ايد و از راستي، هراسان هستيد. اين ترس سبب شده است كه در دنياي سكوت خود رنج ببريد.((ديويد ويسكات))

همه‌ي ريشه‌هاي رنج انسان، از اين توهم آغاز مي‌شود كه گمان مي‌كند او در جهان مي‌زيد، حال آنكه، جهان در او مي‌زيد.((ديپاك چوپرا))

انسان بايد گنجايش رنج كشيدن خود را بالا ببرد.((اسكات پك))

غم خودش ما را پيدا مي کند، بايد دنبال شاديها گشت.((نيچه))

نبايد وابسته به ترحم شد، زيرا انسانهاي به نهايت والايي هستند كه رنج و درماندگي آنان را از سر تصادف شاهد خواهيم بود.((نيچه))

بشر در اين دنيا بيشتر از همه موجودات، گرفتاري و عذاب كشيده است. بهترين دليلش هم اين است كه در بين تمام آنها تنها او مي تواند بخندد.((نيچه))

اي فايده باوران، حتي شما نيز هر فايده اي را به مثابه ارابه خواست خويش دوست مي داريد. آيا شما نيز از سر و صداي چرخهاي آن ناراحت نيستيد؟((نيچه))

دردي شديدتر از آن نيست كه زماني شاهد و آگاه باشيم و حس كنيم انساني فوق العاده از راه خويش منحرف و به تباهي كشيده مي شود.((نيچه))

به نظر من اولين موسيقيدان كسي است كه فقط اندوه عميق ترين خوشبختي را درك كند، نه اندوهي ديگر را. تاكنون چنين موسيقيداني پيدا نشده است.((نيچه))

كتابي كه نتواند ما را به فراسوي كتابها ببرد به چه درد مي خورد؟((نيچه))

ما هنگامي كه عاشق مي شويم دوست داريم ضعف هايمان پنهان بمانند، البته نه به دليل تكبر، بلكه به دليل اينكه معشوق رنج نبرد.((نيچه))

چه چيز موجب قهرماني است؟ همزمان به استقبال بزرگترين رنج و بزرگترين اميد خود رفتن.((نيچه))

تحمل دردي مضاعف آسانتر از دردي واحد است.((نيچه))

درد و رنج هميشه علت خود را جستجو مي كند، در حالي كه لذت به خود توجه دارد و به پشت سر خود نگاه نمي كند.((نيچه))

براي سرشت هاي مغرور، طعمه آسان چيز تحقير آميزي است. آنان تنها در مقابل مرداني كه هنوز مهار نشده اند و مي توانند به دشمنان آنها مبدل شوند و يا در برابر ملكي كه به سختي تسخير مي شود، احساس آسايش و خشنودي مي كنند.((نيچه))

ترحم، خوشايندترين احساس براي كساني است كه غرور زيادي ندارند و امكان دستيابي به موفقيت هاي بزرگي هم برايشان فراهم نيست: طعمه آسان- هر موجودي كه رنج مي برد يك طعمه آسان است - چيزي است كه آنان را شيفته مي سازد.((نيچه))

ما با عذاب وجدان خود بهتر كنار مي آييم تا با سابقه و شهرت بد خود.((نيچه))

جهان در نظر آن كس كه به مقام رفيع انساني نايل گردد، غني تر مي شود؛ وسوسه و جذبه هاي حرص و ولع افزايش يافته و براي انسان دام مي گسترند. همچنين، انواع گوناگون تحريكها، لذتها و دردها بيشتر مي شوند.((نيچه))

اگر نمي خواهيم چيزي را كه رسوايي به بار مي آورد در خود مخفي كنيم، زندگي در انزوا به چه درد مي خورد؟((نيچه))

حكمت درد كمتر از حكمت لذت نيست. درد نيز مانند لذت، يكي از نيروهاي بنيادين بقاي نوع است؛ زيرا اگر جز اين بود، نيروي درد مدتها پيش از بين رفته بود.((نيچه))

اگر از انجام كار نيك خوشحال شده و از كار بد، ناراحت شدي، (پس بدان) كه تو مؤمن هستي.((حضرت محمد (ص)))

حقيقتاً مؤمن، شيطان را ضعيف و لاغر مي‌كند همان طوري كه يكي از شما شتر خود را به خاطر (سختي) سفر لاغر مي‌كند.((حضرت محمد (ص)))

مؤمنين را در مهرباني و دوستي و ارتباط با يكديگر ببينيد كه مانند يك بدن هستند و زماني كه يك عضو از آن به درد آيد، تمام اعضاي بدن به بي‌خوابي و تب دچار مي‌شوند.((حضرت محمد (ص)))

خارج شدن مؤمن از دنيا را به چيزي شبيه نمي‌كنم مگر به خارج شدن نوزاد از شكم مادرش كه با آمدن به دنيا از آن غم و تاريكي رها مي‌شود.((حضرت محمد (ص)))

كسي كه از كار خوب خودش، خوشحال شود و از كار بدش، ناراحت گردد، مؤمن است.((حضرت محمد (ص)))

مهماني تا سه روز است و از آن بيشتر، صدقه محسوب مي‌شود و بر مهمان لازم است كه بعد از سه روز، مكان خود را تغيير دهد. (زيرا ميزبان به سختي افتاده و از زندگي خودش مي‌افتد.)((حضرت محمد (ص)))

اگر سختي در سوراخي (هم) باشد، گشايش (و راحتي) داخل آن خواهد شد تا سختي را (از آن سوراخ) خارج كند. (يعني به دنبال هر سختي، آساني هست.)((حضرت محمد (ص)))

با نيكوكاران همنشيني كن زيرا اگر كار خوبي انجام دادي، تو را ستايش مي‌كنند و اگر گناهي مرتكب شدي، به تو به سختي سخن نمي‌گويند.((حضرت محمد (ص)))

خدا را خدا را (قسم مي‌دهم) درباره‌ي كسي كه براي او جز خدا ياوري نيست. (او را حمايت كنيد وگرنه به عذاب سخت خداوند، مبتلا خواهيد شد.)((حضرت محمد (ص)))

‌همانا خداوند بزرگ، آساني را براي امّت اسلام پسنديده و سختي و فشار را براي آنها، نپسنديده است.((حضرت محمد (ص)))

‌زياد غمگين مباش (زيرا) آنچه مقدّر است مي‌شود و آن چه روزي تو است، مي‌رسد‌. (اين همان اعتقاد به قضا و قدر الهي است.)((حضرت محمد (ص)))

هيچ دردي، بدتر (پر دردتر) از بخل نيست. (‌زيرا نه خودش استفاده مي‌كند و نه به ديگران مي‌دهد و در واقع هم خودش بيمار است و هم فقيران در بيماري نگه مي‌دارد.)((حضرت محمد (ص)))

كسي كه زكات مال خود را بدهد و مهمان را محترم بشمارد و در هنگام سختي (‌هم)‌ بخشش نمايد، از بخل ‌ (و خسيسي) به دور است.((حضرت محمد (ص)))

غذاي سخاوتمند و بخشنده دارو و غذاي بخيل، درد است. ‌(‌زيرا بخشنده با گشاده‌رويي پذيرايي مي‌كند و غذا براي انسان دلچسب مي‌شود ولي بخيل، غذا را با منّت و نارضايتي به انسان مي‌دهد و از اين طريق، غذا براي انسان دردآور مي‌شود.)((حضرت محمد (ص)))

سه چيز است كه در هر كسي باشد، از بخل دور مي‌شود: كسي كه زكات خود را مي‌پردازد و به مهمان احترام مي‌كند و در سختي بخشش مي‌نمايد.((حضرت محمد (ص)))

از سختي بلا و گرفتاري و از نابودي بدبختي و از پيش آمد بد و از سرزنش دشمنان، به خدا پناه ببريد.((حضرت محمد (ص)))

‌كسي كه بيشتر از سه روز با برادر ايماني خود قهر كند و (با اين حال) بميرد، وارد جهنّم مي‌شود (يعني عذاب مي‌بيند.)((حضرت محمد (ص)))

‌هر شخصي با برادر ايماني خود، زياد مي‌شود. (يعني در مواقع سختي خود را تنها نمي‌بيند.)((حضرت محمد (ص)))

‌جز با سختي و فشار، بردباري به دست نمي‌آيد و با تجربه، حكمت و دانش حاصل نمي‌شود.((حضرت محمد (ص)))

‌مو‌ي زيبا و صورت زيبا و زبان زيبا (خوب حرف زدن، همگي) مال هستند و ثروت، ثروت است از (هر راه حلالي كه به دست بيايد زيرا مو، صورت و زبان زيبا در جاهايي به درد انسان مي‌خورد.)((حضرت محمد (ص)))

‌اوج و نهايت بلا،‌ كم صبري را به همراه دارد. (‌اگر بلا و گرفتاري و مصيبت پشت سر هم براي انسان حاصل شود، او را كم صبر و طاقت مي‌كند.)((حضرت محمد (ص)))

اوج و نهايت بلا و مصيبت، زيادي زن و فرزند در صورت تنگ دست بودن است (كه سختي‌هاي روحي و جسمي فراواني را بر انسان وارد مي‌سازد.)((حضرت محمد (ص)))

از بول دوري كنيد زيرا عذاب قبر بيشتر از اجتناب كردن از بول است.((حضرت محمد (ص)))

جهنّم در شهوات (‌خواهش‌هاي نفساني و در نهايت آرامش و لذّت حرام دنيايي) و بهشت در سختي‌ها، پنهان شده است.((حضرت محمد (ص)))

بهشت با سختي‌ها و جهنّم با خواهش‌هاي نفساني، همراه است.((حضرت محمد (ص)))

براي هر دردي، دارويي هست، پس زماني كه داروها به درد برسند (به هر دردي همان داروي خودش پيدا شود و استفاده گردد) با اجازه و خواست خداوند بزرگ (آن بيماري) از بين مي‌رود.((حضرت محمد (ص)))

اي بندگان خدا! بيماري‌هاي خود را درمان كنيد زيرا خداوند بزرگ هيچ دردي را قرار نداده است مگر اينكه براي آن دارويي گذاشته است به جز يك درد (كه دارويي ندارد و آن،) پيري است.((حضرت محمد (ص)))

كسي كه نسبت به دنيا بي‌اعتنا باشد، (زرق و برق دنيا او را به طرف انحراف نكشاند) خداوند بدون شاگردي به او علم مي‌آموزد (سختي‌هاي مسائل علمي را براي او روشن مي‌كند) و او را (نسبت به موضوعات مختلف) آگاهي مي‌دهد.((حضرت محمد (ص)))

بهترين اعمال نزد خدا آن است كه كسي گرسنه‌اي را سير كند يا از طرف شخصي قرضش را پرداخت كند و يا از‌ آن، غمي را برطرف سازد.((حضرت محمد (ص)))